نگاه کن حال و احوالمو زمونه چید پر و بالمو حالا تنهای تنها شدم نمی پرسه کسی حالمو هزارون آرزو تو سینه داشتم نگاری خوش ادا تو خونه داشتم هنوزم وصله ی جونمه گل خوش بوی گلدونمه فدای عشوه ونازشم دوای درد و درمونمه هزارون آرزو تو سینه داشتم نگاری خوش ادا تو خونه داشتم نگاری خوش ادا یارمه خیال کردن بهش کارمه فدای قد رعناش بشم اونم اونجا گرفتارمه هزارون آرزو تو سینه داشتم نگاری خوش ادا تو خونه داشتم تمومه صحبتاش یادمه حسودی کردناش یادمه رو لباش خنده بازی می کرد همه شیطونیاش یادمه هزارون آرزو تو سینه داشتم نگاری خوش ادا تو خونه داشتم دلم گرمه به امید که این دوری تموم شه نخواد چرخ ستمگر جونیمون حروم شه دلم گرمه به امید که این دوری تموم شه نخواد چرخ ستمگر جونیمون حروم شه نگاه کن حال و احوالمو زمونه چید پر و بالمو نگاه کن حال و احوالمو زمونه چید پر و بالمو حالا تنهای تنها شدم نمی پرسه کسی حالمو هزارون آرزو تو سینه داشتم نگاری خوش ادا تو خونه داشتم