من از پشت این پلک بارون زده دارم رد پا تو نگا می کنم دارم از شب قصه های محال تمام خودم رو صدا می کنم *** من از پشت این پلک بارون زده دارم از نفسهات دل می کنم دارم بی نبودت همه جونمو با دستای سردم تبر میزنم *** مثه برف می مونی تو دستای من همش آب میشی و سُر می خوری میگی صادقی باز می بینمت که با اون غریبه تو بُر می خوری *** مثه چتر تو اون ظهر بارون زده دارم تو خودم محو میشم ببین من اونقدر می بارم برای خودم دارم تو دلم غرق میشم ببین *** تمام تو مدیون قلب منه ببین رد پاتو صدا میزنم تو توشهر گم میشی و من هنوز به عشقت لباساتو تن میزنم